13 اکتبر 2022- گلیتازون ها که به نام تیازولیدین دیون ها یا TZD نیز شناخته می شوند، کلاس قدیمی تری از داروهای دیابت نوع 2 هستند که برای کنترل موثر قند خون استفاده می شوند. دیابت نوع 2 و زوال عقل، برخی از الگوهای فیزیولوژیکی یکسانی دارند، محققان شروع به بررسی این موضوع کرده اند که آیا داروهای دیابت ممکن است به پیشگیری یا درمان زوال عقل نیز کمک کند. اما تا به امروز، یافته ها متناقض بوده اند.

محققان در یک مطالعه طولانی مدت دریافتند که استفاده از تیازولیدین دیون ها با کاهش 22 درصدی خطر زوال عقل مرتبط است. این داروها ممکن است به طور موثری از زوال عقل در بیماران در معرض خطر بالا که به دیابت نوع 2 خفیف یا متوسط مبتلا هستند، ​​جلوگیری کنند. بنابراین اکنون ممکن است ارزش بررسی را به عنوان یک اولویت در مطالعات بالینی آینده داشته باشند تا ببینیم آیا تیازولیدین دیون ها می توانند دوباره استفاده شوند یا خیر.

نتایج این مطالعه در مجله دسترسی آزاد BMJ Open Diabetes Research & Care منتشر شده است.

برای روشن کردن بیشتر این موضوع، محققان خطر زوال عقل را در افراد مسن مبتلا به دیابت نوع 2 و تحت درمان با سولفونیل اوره یا تیازولیدین دیون (TZD) با افراد تحت درمان با متفورمین مقایسه کردند.

آنها از سوابق سلامت الکترونیکی 559106 فرد مبتلا به دیابت نوع 2 از سیستم بهداشت ملی امور جانبازان (VA) استفاده کردند که از ژانویه 2000 تا دسامبر 2019 را شامل می شود.

فقط بیماران مسن (حداقل 60 سال) که اولین نسخه متفورمین، یا سولفونیل اوره (تولبوتامید، گلیمپیرید، گلیپیزید، یا گلیبورید)، یاTZD (روزیگلیتازون یا پیوگلیتازون) برای آنها بین ژانویه 2001 و دسامبر 2017 نوشته شده بود مورد بررسی قرار گرفتند(559،10). در این مطالعه سلامت آنها به طور متوسط ​​نزدیک به 8 سال پیگیری شد.

پس از حداقل 1 سال درمان دارویی، استفاده ازTZD به تنهایی با 22 درصد خطر کمتر برای زوال عقل به هر علتی در مقایسه با استفاده از متفورمین به تنهایی همراه بود.به طور خاص، TZDبا ۱۱درصد خطر کمتر برای ابتلا به آلزایمر و ۵۷درصد خطر کمتر برای زوال عقل عروقی مرتبط بود.

به گفته ی محققان، با توجه به اینکه بیماری های عروقی خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش می دهند، TZD ها همچنین ممکن است به کاهش زوال عقل و بیماری آلزایمر تا حدودی از طریق اثرات مطلوبشان بر سیستم عروقی کمک کنند.

در حالی که خطر ابتلا به زوال عقل به هر علتی برای استفاده از متفورمین وTZD بطور ترکیبی، 11٪ کمتر بود، اما برای استفاده از یک داروی سولفونیل اوره به تنهایی 12٪ بیشتر بود، که محققان را بر آن داشت تا مکمل سولفونیل اوره را با متفورمین یاTZD پیشنهاد کنند، که ممکن است تا حدی این اثرات را جبران کند.

به گفته محققان، تجزیه و تحلیل عمیق تر نشان داد که افراد زیر 75 سال، بیشتر از بیماران مسن‌تر ازTZD  سود می‌برند که اهمیت پیشگیری زودهنگام برای زوال عقل را برجسته می‌کند. همچنین به نظر می رسد که این داروها در بیماران دارای اضافه وزن یا چاق محافظت بیشتری ایجاد می کنند.

این یک مطالعه مشاهده ای است، بنابراین نمی توان یک رابطه ی علی و معلولی را از آن نتیجه گیری نمود. همچنین محققان اذعان کردند که برخی اطلاعات بالقوه تأثیرگذار، از جمله عملکرد کلیه ها و عوامل ژنتیکی، در دسترس نبودند و شرکت‌کنندگان در مطالعه عمدتاً مرد و سفیدپوست بودند.

اما آنها پیشنهاد کردند که بر اساس این یافته‌ها مطالعات آینده ممکن است بخواهند تحقیق در مورد استفاده از TZDs برای پیشگیری از زوال عقل را در اولویت قرار دهند.

محققان نتیجه گیری نمودند که این یافته ها ممکن است به انتخاب دارو برای بیماران سالمند مبتلا به دیابت نوع 2 که در معرض خطر بالای زوال عقل هستند، کمک کند.

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/thiazolidinediones-may-prevent-dementia-in-high-risk-patients-of-diabetes-bmj-100555